Rodzaje drzwi

Drzwi definiowane są jako przegroda, segment, który poprzez wprawienie go w ruch przyczyni się do szczelnego zamknięcia pomieszczenia, czy też całego budynku, a nawet pojazdu (samochody, autobusy, pociągi, tramwaje). Dzięki nim możliwe jest przejście z jednego miejsca do ograniczonego drugiego.

Znajdujemy różne rodzaje drzwi, jak na przykład:
– wewnętrzne – oddzielające dwa pomieszczenia;
– zewnętrzne – stanowiące wejście do budynku od zewnątrz;
– zawiasowe, które z kolei dzielą się na:
*prawe – kiedy otwierając je widzimy zawiasy po prawej stronie,
* lewe – opozycyjnie do prawych
oraz jednoskrzydłowe lub dwuskrzydłowe;
– wejściowe – będące wizytówką każdego budynku;
– przesuwne – rodzaj drzwi świetnie wpasowujących się w małe pomieszczenia, gdzie ważny jest każdy centymetr przestrzeni, bowiem nie zajmują one miejsca otwierając się – przesuwa się je po zamontowanych u góry i u dołu rolkach;
– przeszklone;
– odskokowo-przesuwne – stosowane głównie w pociągach i busach;
– pokojowe;
– prysznicowe – montowane w kabinach prysznicowych;
– odchylane;
– wahadłowe – stosowane wewnątrz budynku, bez klamki i zamykania;
– obrotowe;
– rolowane;
– akustyczne;
– antywłamaniowe;
– składane;
– pasywne;
– harmonijkowe;
– przeciwpożarowe – wyznaczone do oddzielania stref pożarowych;
– energooszczędne;
– odstawiane na zewnątrz lub wewnątrz;
– do kabiny prysznicowej,
– i inne.
Ich rozróżnienie występuje również ze względu na materiał, z jakiego zostały wykonane:
– drewniane;
– plastikowe;
– stalowe;
– blaszane;
– i wiele innych.

Drzwi składają się ze skrzydła drzwiowego, czyli ruchomej części oraz ościeżnicy, czyli części nieruchomej, stanowiącej obramowanie. Dodatkowo zamontowana jest w nich klamka, dzięki której możliwe jest ich otwieranie i zamykanie, co jednak nie mogłoby się odbyć również bez zamka. Tak przedstawia się budowa częstokrotnie spotykanych, tradycyjnych drzwi.  Jednak wraz z rozwojem techniki, na rynku pojawiły się też nowe, innowacyjne modele, które owej klamki czy ościeżnicy w ogóle nie posiadają. Nawet skrzydło drzwiowe zastąpione jest tak zwanym płatem drzwiowym. Co więcej, nowoczesne drzwi wcale nie muszą być otwierane za pomocą pociągnięcia za klamkę, a dzięki sterowanymi zdalnie lub ręcznie maszynami. Istnieją również takie drzwi, coraz częściej spotykane na przykład na dworcach lub dużych hipermarketach, bądź galeriach handlowych, które otwierają się samoistnie zaraz po zbliżeniu się do nich.

Drzwi montowane są z różnorakich powodów, gdyż pełnią wielorakie funkcje, a są nimi:
– ochrona przed włamaniem
– ozdoba pomieszczeń bądź całego budynku;
– zapobieganie dostaniu się zimnego powietrza do pomieszczenia;
– wpuszczenie światła słonecznego do wnętrza (funkcja ta ma miejsce, kiedy drzwi są przeszklone);
– jako droga ewakuacji.

Istnieje jednakże jeszcze jeden rodzaj drzwi, a mianowicie – antyczne, zabytkowe. Najsłynniejszymi są te Gnieźnieńskie, wykonane według sztuki romańskiej za czasów panowania Mieszka III Starego, czyli w XII wieku. Osadzone są w archikatedrze gnieźnieńskiej i stanowią najbardziej drogocenny i wartościowy zabytek romański w naszej ojczyźnie. Na ich skrzydłach ukazane są losy świętego Wojciecha (jak na przykład wykupienie jego zwłok, czy wyniesienie go do dostojeństwa biskupiego). Materiał, z którego są wykonane to brąz, a metoda wykonania to tak zwany wosk tracony. Wysokość drzwi gnieźnieńskich sięga ponad trzy metry. Co ciekawe, składają się one z dwóch skrzydeł, które o dziwo nie są sobie równe i różnią się wielkością ale też formą. Bowiem prawe skrzydło jest o centymetr węższe od lewego i o 5 centymetrów od niego niższe. Ponadto, jedno z nich wykonane jest w całości, a drugie składa się z dwudziestu czterech zlutowanych ze sobą części.
Widnieją na nich płaskorzeźby, obramowanie stanowi ornament roślinny, w który wplecione zostały sylwetki zwierząt i ludzi, a kołatki przypominają kształtem lwie głowy.
Drzwi gnieźnieńskie posiadają na sobie ślady czasu: upadków, uderzeń oraz ich napraw – spawań i nadlewów. Po widocznych śladach po kołkach można domniemać, iż były one kiedyś przymocowane do innych drzwi.
Niestety, do dziś nie wiadomo, czyim dorobkiem jest ten wspaniały zabytek. Możliwe, że był to mistrz Piotr. Jednak to, czy imię arcybiskupa gnieźnieńskiego zostało tam umieszczone ze względu na to, iż był twórcą, czy też ze względu na jego zasługi i zwierzchnictwo, a autorem był ktoś zupełnie inny, nadal pozostaje zagadką i pewnie już nigdy nieodkrytą tajemnicą. Inne ślady wskazują zaś na trzech autorów, którzy władali różnym poziomem swoich umiejętności.

Obecnie w Polsce znajduje się wiele zabytkowych drzwi, które jednak nie są tak wyjątkowe jak te opisane wcześniej. Pełnią one funkcję sentymentalną lub dekoratorską, zaraz obok tej właściwej. Coraz częściej jednak przystępuje się do ich renowacji, które czasem są kompletnie niepotrzebne i wnętrz szkodzą całemu budynkowi pozbawiając go uroku i antycznego charakteru. Dużo lepszym sposobem jest naprawa starych ale pięknych drzwi, oczyszczanie ich i uzupełnianie ubytków, zamiast zastępować je nowymi, pozornie lepszymi.